كرم های ضدآفتاب با تشكیل لایه ای نامرئی بر روی پوست، از عبور پرتوهای مضر نور خورشید جلوگیری می كنند. جهت این منظور دو گروه مختلف مواد بكار می روند:

1- فیلترهای شیمیایی: این مواد با جذب انرژی فوتون ها موجب كاهش احتمال برخورد مستقیم پرتوهای UV با نسج زنده می گردند. فیلترهای شیمیایی قابلیت جذب هر دو نوع اشعه UVB و UVA را دارند و پایداری آنها مسئله بسیار مهمی می باشد. بعضی از فیلترهای شیمیایی مانند پارسل 1789 بطور اختصاصی قادر به جذب UVA بوده و سینامات ها نیز قادر به جذب UVB می باشند.

2- فیلترهای فیزیكی: این فلیترها مواد معدنی یا پیگمان هائی هستند كه با پوشش خاص خود، امواج رسیده به سطـح پوست را منعکس و متفرق می نمایند، یعنی مانند یك آینه آن ها را بازتاب می دهند. هرچه اندازه آن ها كوچك تر باشد، قادر به بازتاب بیشتری می باشند و ضمناً اندازه كوچك آن ها امكان انعكاس امواج با طول موج كمتر را فراهم می آورند. اكسید روی و تیتانیوم دی اكساید مهم ترین فیلترهای فیزیكی موجود در كرم های ضدآفتاب می باشند كه در محصولات ما از نوع بسیار ریز (Micro Fine) آن ها استفاده شده است. طیف بازتابی اكسید روی وسیع تر بوده اما تیتانیوم دی اكساید محدوده 300 تا 400 نانومتر اشعه ماورای بنفش را بهتر بازتاب می دهد.

امروزه تركیبات جدیدتری نیز وجود دارد كه به هر دو روش قادر به محافظت می باشند. از این دسته میتوان تینوسرب (در نوع S و M) را نام برد كه با اندازه بسیار ریزشان قادرند هم به روش فیزیكی و هم شیمیایی از نفوذ اشعه UVA جلوگیری نمایند. ضمناً این مواد باعث ایجاد خاصیت سینرژیسم یا تقویت اثر سایر فیلترهای موجود در ضد آفتاب می گردند.